Onze Pap die bij de Gemeente Roggel werkte, moest bij tijd en wijle ook op de zaterdagen of zondagen werken, namelijk aan de entree tijdens dansavonden. Zo was hij ook toevallig met de carnaval aan de beurt. Hij moest de entreekaartjes uitdelen en controleren.
.
Op die bewuste avond vond -het maskerbal- plaats. Iedereen kwam dan ook gemaskerd binnen, dus onherkenbaar en mochten zo de hele avond blijven rondlopen, dansen etc. Tot het moment dat de klok twaalf sloeg, dan was men verplicht het masker te af te doen.
.
Pap had zo dolgraag gehad, dat mam ook op die avond aanwezig zou zijn, maar zij zei dat ze niet van huis kon, omdat ze geen oppas had voor de kinderen. Dit bleek achteraf een smoes.
.
Wat had ze gedaan? Ze was bij buurvrouw Greet gaan vragen of zij misschien interesse had om mee te gaan naar dat bal. En ja hoor, die was er meteen voor te vinden en in een mum van tijd (snel een jurk van beddenlakens in elkaar gefabriceerd) op naar de balzaal.
.
Bij de entree aangekomen (onze Pap had natuurlijk helemaal niks in de gaten) vroegen ze schriftelijk om 2 entreekaartjes; want van spreken was geen sprake, anders zouden ze zich echter verraden, dus moesten ze mooi zwijgend en schrijvend de avond doorkomen. Het was wel geen gemakkelijke taak die ze zichzelf hadden opgelegd, maar je moest er iets voor over hebben. Voordat de klok van twaalven hadden ze zich weer uit de voeten gemaakt en ging ieder zijn eigen weg.
Diep in de nacht kwam pap thuis. Mam lag quasi te slapen en .... ze had stiekem lol.
.
's Morgens vertelde Pap ons, hoe gezellig het was geweest en hij het heel jammer had gevonden dat mam er weer niet bij was. Iedereen was er, behalve jij, zei hij tegen mam. Wij kinderen wisten van wanten maar wilden nog van Pap horen of hij soms ook gemaskerde mensen voor het eindtijdstip had zien weggaan.Ja, wist Pap te herinneren, er waren inderdaad 2 onbekende personen in witte gewaden, die er eerder tussenuit waren gegaan. Nou en toen kwam het er uit, wij riepen in koor: en det waas oos Mam met buurvrouw Greet . Pap wist neet wie d 'r ut haaj.
.
Het jaar erna stond het in het carnavalsblad.
.
Riny
.
Op die bewuste avond vond -het maskerbal- plaats. Iedereen kwam dan ook gemaskerd binnen, dus onherkenbaar en mochten zo de hele avond blijven rondlopen, dansen etc. Tot het moment dat de klok twaalf sloeg, dan was men verplicht het masker te af te doen.
.
Pap had zo dolgraag gehad, dat mam ook op die avond aanwezig zou zijn, maar zij zei dat ze niet van huis kon, omdat ze geen oppas had voor de kinderen. Dit bleek achteraf een smoes.
.
Wat had ze gedaan? Ze was bij buurvrouw Greet gaan vragen of zij misschien interesse had om mee te gaan naar dat bal. En ja hoor, die was er meteen voor te vinden en in een mum van tijd (snel een jurk van beddenlakens in elkaar gefabriceerd) op naar de balzaal.
.
Bij de entree aangekomen (onze Pap had natuurlijk helemaal niks in de gaten) vroegen ze schriftelijk om 2 entreekaartjes; want van spreken was geen sprake, anders zouden ze zich echter verraden, dus moesten ze mooi zwijgend en schrijvend de avond doorkomen. Het was wel geen gemakkelijke taak die ze zichzelf hadden opgelegd, maar je moest er iets voor over hebben. Voordat de klok van twaalven hadden ze zich weer uit de voeten gemaakt en ging ieder zijn eigen weg.
Diep in de nacht kwam pap thuis. Mam lag quasi te slapen en .... ze had stiekem lol.
.
's Morgens vertelde Pap ons, hoe gezellig het was geweest en hij het heel jammer had gevonden dat mam er weer niet bij was. Iedereen was er, behalve jij, zei hij tegen mam. Wij kinderen wisten van wanten maar wilden nog van Pap horen of hij soms ook gemaskerde mensen voor het eindtijdstip had zien weggaan.Ja, wist Pap te herinneren, er waren inderdaad 2 onbekende personen in witte gewaden, die er eerder tussenuit waren gegaan. Nou en toen kwam het er uit, wij riepen in koor: en det waas oos Mam met buurvrouw Greet . Pap wist neet wie d 'r ut haaj.
.
Het jaar erna stond het in het carnavalsblad.
.
Riny
